Jak się ustala wysokość alimentów?
Wysokość alimentów często zależna jest od wielu czynników. Nie da się jej samodzielnie obliczyć, ustala ją sąd.
Zgodnie z przepisami Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego rodzice zobowiązani są do płacenia alimentów na dziecko wtedy, gdy nie jest ono w stanie utrzymywać się samodzielnie. Ich wysokość zależy wyłącznie od sądu. Art. 135. § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego wskazuje, że „zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od sprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego”. W drodze sprawy alimentacyjnej rodzic, który będzie chciał otrzymać alimenty, powinien zebrać jak najwięcej dowodów dotyczących kosztów utrzymania dziecka. Te koszty to m.in. koszty mieszkaniowe, wyżywienia, zakupu odzieży, edukacji czy leczenia.
Z drugiej strony bierze się pod uwagę możliwości zarobkowe i majątkowe. W tym przypadku należy zaznaczyć, że nie chodzi o osiągane zarobki, ale o takie, które można uzyskać przy dochowaniu należytej staranności oraz zależnie od swoich sił umysłowych i fizycznych. Sąd może orzec, że zarobki zobowiązanego są znacznie mniejsze od jego możliwości i nie przyznać alimentów. Oprócz pensji bierze się też pod uwagę wysokość innych wpływów, jak dodatki, premie, renty, emerytury.
Wysokość alimentów jest zmienialna. Może ona ulec zmniejszeniu lub zwiększeniu wówczas, gdy podstawą będzie trwała i istotna zmiana okoliczności. Przesłankami do podwyższenia wysokości alimentów są głównie rosnące, usprawiedliwione potrzeby dziecka, związane np. z wiekiem, chociażby w przypadku pójścia dziecka do lepszej szkoły. Z kolei główne przesłanki do zmniejszenia wysokości alimentów wiążą się ze znacznym ograniczeniem możliwości zarobkowych zobowiązanego.
Powrót do publikacji